তুমি মাতিছিলা ঘৰলৈ তোমাৰ
কৈছিলা মোৰসতে বহুত কথা পাতিবা
গৈছিলো মই তুমি মতা দিনা
তুমি নাছিলা ৰৈ নঙলা মুখত
তুমি নাছিলা পদুলীত
যাঁও নেযাঁওকৈ দেও দি পাৰ হ’লো নঙলা
আগবাঢ়ি গলো তোমাৰ পদুলীলৈ
তোমাৰ পদুলীত ৰলো চমক খাই
তোমাৰ ঘৰৰ দূৱাৰত এটা ডাঙৰ তলা
উভতি আহিলো গধুৰ বুকু লৈ
কিয় এই প্ৰত্যাখান, কিয় এই প্ৰতাৰনা,
মনে নেমানে আজি
কিবা এটি যেন বিষাদ মনত
ভাবিব পৰা নাই এনে কৰিবা বুলি
কোনোবাখিনিত মোৰেই ভূল নিচ্ছয়
মই যেন কিবা বুজি পোৱা নাই
পিচলৈ উভতি চালো
তুমি দিয়া কিবা সময় আছিলনেকি
নে মই অহা দেৰী হল
কোনে আজি মোৰ ভুল ভাঙিব
শুধিবলে তুমিও যে নাই কাষত
জীযাই আছো তেতিয়াৰে পৰা
অকলশৰে ইয়াৰ উত্তৰ বিছাৰি
কোনে দিব উত্তৰ
কোনে মোৰ ভূল ভাঙিব
তুমিও যে নাই আজি কাষত…