ভাৱৰ নিজস্ব ধাৰা
জীৱন ক্ষুধা।
দুচকুত
বিলীন হৈ যাব
জী
ৱন ক্ষুধা
।
পখী হৈ
উ
ৰি
যাম
নিবাৰণ কৰিম পিয়াহ
।
মই ভাগৰুৱা
অলপ আহৰি দিয়া
।
কিছু জিৰণি লৈ
চকু মুদি
অলপ শুবলৈ দিয়া
।
Newer Post
Older Post
Home