জাজাবৰি ময়
নদীৰ বালিচৰত
তৃষ্ণাতোৰ পিয়াহত ৰূক্ষ
ওঁঠৰ হাঁহিত অৰ্থহীন দয়াৰ আশা
ঈশ্বৰ নিৰ্লিপ্ত
ক্ৰমশ গ্ৰাস কৰিছে মোক
মৃত্যুৰ বিভিষীকাই
লেলিহান শীখাৰ দৰে
কৰুণ বিনণী মোৰ
হেৰাই যায় বতাহত
চূৰ্ণ হৃদয়ৰ অপূৰ্ণ আশাবোৰত
নিঃসংগতাৰ চকুপানী
জ্বলি যাব জীৱন
এডাল এডালকৈ
চিতাৰ খৰিৰ দৰে ।।