টিলিঙা মন্দিৰৰ কৰুণ কাহিনী

সেই আহতজোপা
দেখিছিলো হালিজালি থকা
শুনিছিলো চৰাইবোৰে আনন্দত কিৰিলী পৰা 
আৰু ডালত জপিয়াই গীত গাই থকা
কোনে জানো আহি 
এদিন চাকিগচি জ্বলাই ডালত টিলিঙা এটি আৰি দি গ'
এদিন দুদিন কৰি তিনি যুগ পাৰ হ'
শ শ হেজাৰ টিলিঙা উলমি গ'
আহতজোপাই প্রতিজন ভক্তক আত্মাৰ একুটি অংশ বিলাই গ'
কোনেওঁ নেদেখিলে আহতজোপাৰ নিৰৱ বেদনা
পাতবোৰ এটি এটিকৈ সৰি গ'ল আত্মাৰ অংশ বিলাই বিলাই
আহতজোপা এদিন স্বৰ্গবাসি হ'
থাকি গ'ল স্মৃতি চিহ্ন
নিষ্ঠুৰ মানৱতাৰ অন্ধবিশ্বাসৰ সাক্ষী হৈ
শুকাণ পাতহীন প্রাণহীন ডালবোৰ



(এটি সঁচা কাহিনী তিনিছুকীয়াৰ ওচৰৰ বৰদুৱীৰ টিলিঙা মন্দিৰৰ)