সময়ৰ সতে যুজি যুজি ভাগৰি পৰা মনে
সঁহাৰি বিচাৰে, বিচাৰে সাহস
আগুয়াই যোৱাৰ লাগে নতুন প্রেৰণা
কতো উৱাদিহ নাপায় বহি পৰে নিজানত
অকলসৰিয়া জীৱন
প্রটিতো মূহুৰ্ত দুখ আৰু বেদনাৰে ভৰা
ভৰি পৰিছে হৃদয় ভৰাল যন্ত্রণাৰ বোজাৰে
হাত ভৰি মনেওঁ যে দিব নোখোজে লগ
জীৱনৰ বাট এতিয়াওঁ বহুত বাকি
দিগন্তৰ সীমা চকুত নপৰে
ভাবিলেওঁ নোৱাৰো
সৰকি পাৰ হওঁ দিগন্তৰ সীমা