হৃদয় মোৰ দুৰু দুৰু কঁপে

শান্ত আছিলো মই
ফাগুণৰ মতলীয়া বতাহজাকে
উৰণীয়া কৰিলে মন
পখীলি হৈ উৰি ফুৰে
মৃদু মৃলয়াৰ দৰে
কিয় জানো মন আজি
দুৰু দুৰু কঁপে
বতাহত কোনোবাই যেন
ৰিঙিয়াই মাতে
সপোণত গীত গাই
আমনি কৰে
নিজৰাৰ পানীত ঢৌ খেলি
প্ৰতিধ্বণী উঠে
শিলত থেকা খাই
আনন্দত নাচে
হৃদয়ৰ নিজৰাটিত
গঢ়ি উঠা আনন্দৰ স্মৃতি
ইয়েইনে প্ৰেমৰ অনুভূতি
হৃদয় মোৰ দুৰু দুৰু কঁপে
বাৰিষাৰ ঢ’ল যেন
মনৰ অবস্থিতি
শান্ত আছিলো ম
মতলীয়া কৰিলে মোক
ফাগুণৰ বতাহজাকে